ما چون دو دریچه ، رو به روی هم
آگاه ز هر بگو مگوی هم
هر روز سلام و پرسش و خنده
هر روز قرار روز اینده
عمر اینه ی بهشت ، اما ... آه
بیش از شب و روز تیره و دی کوتاه
کنون دل من شکسته و خسته ست
زیرا یکی از دریچه ها بسته ست
نه مهر فسون ، نه ماه جادو کرد
نفرین به سفر ، که هر چه کرد او کرد
فکر جداییمون نباش. عطر گلای خاطره. برای ما دو تا هنوز. نشونی از امید داره
شعر قشنگیس از فرخزاد . ولی شعر قشنگ تر از اینا زیاده
این شعر فرخزاد نیست !!!!
شعر از مهدی اخوان ثالث هست